اثر روزه‌داری اسلامی بر کنترل و ضعیت متابولیک در افراد مبتلا به دیابت در ماه مبارک رمضان

  سابقه و هدف: نظرات متفاوتی پیرامون اثر روزه‌داری در ماه مبارک رمضان در بیماران دیابتی نوع 2 وجود دارد. این مطالعه به منظور بررسی اثر روزه‌داری اسلامی و هم‌چنین بررسی اثر روش پایش ساختار‌یافته قند خون بر کنترل متابولیک افراد مبتلا به دیابت انجام شده است.   مواد و روش ‌ ها: چهل بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 که تحت درمان داروی خوراکی بودند وارد مطالعه شده و به صورت تصادفی به دو گروه بیست نفره تقسیم و از نظر سن و جنس هم‌سان‌سازی شدند. گروه الف قند خون خود را به روش ساختاریافته و گروه ب به روش معمول قند خون را پایش می‌کردند. از بیماران قبل و بعد از ماه مبارک رمضان آزمایش‌های تری‌گلیسرید، HDL ، LDL ، کلسترول تام و فروکتوزآمین به عمل آمد.   یافته ‌ ها: فروکتوزآمین در گروه الف از 55/53±363 به 25/73±29/400 (003/0 P< ) و در گروه ب از 89/61±52/388 به 7/68±10/411 (04/0 P< ) افزایش یافت. در هر دو گروه میزان تری‌گلیسرید، کلسترول تام، LDL افزایش و HDL کاهش نشان داد ولی تغییرات از نظر آماری معنادار نبودند. پایش ساختارمند قند خون تأثیری بر بهبود فاکتورهای متابولیک نداشت.   نتیجه ‌ گیری: طی ماه مبارک رمضان کاهش فعالیت بدنی افراد به دلیل نگرانی از افت قند خون و افزایش مصرف غذاهای پرکالری در هنگام افطار می‌تواند باعث افزایش قند خون شود و حتی پایش ساختارمند قند خون نیز منجر به کنترل بهتر نمی‌شود.